Jouw impact

Toelichting

Per hectare landbouwgrond is Nederland één van de grootste verbruikers van pesticiden in Europa. Het is dus van groot belang dat de agrarische beroepsbevolking nauwkeurig  geïnformeerd wordt over de mogelijke gezondheidsrisico’s. Veel ‘gewasbeschermingsmiddelen’ bevatten namelijk hormoonverstorende stoffen. Deze kunnen een rol spelen bij het ontstaan van borstkanker. Opvallend genoeg is dit risico nooit goed tot in detail in kaart gebracht.

Prof. Hans Kromhout, verbonden aan het Institute for Risk Assessment Sciences (IRAS) van de Universiteit van Utrecht, doet onderzoek naar het risico op borstkanker bij vrouwen die werken in agrarische sector en in aanraking komen met pesticiden. Om het risico vast te kunnen stellen, combineert en analyseert hij grote internationale datasets uit de Verenigde Staten, Frankrijk en Noorwegen. Met 197.000 deelnemende vrouwen wordt dit het grootste onderzoek naar het risico op borstkanker door blootstelling aan pesticiden ooit.

Toelichting

Onderzoekssamenvatting
Dit onderzoek richt zich op DNA-mutaties die bijdragen aan neuroblastoom bij jonge kinderen, om zo nieuwe aanknopingspunten te vinden voor behandelingen.

Wat is neuroblastoom?
Neuroblastoom is een kanker van onrijpe zenuwcellen, vooral in het autonome zenuwstelsel. Tumoren komen meestal voor in de bijnieren of langs de wervelkolom en treffen vooral kinderen onder de vier jaar. Bijna de helft overlijdt door terugkeer van de ziekte, vaak omdat de tumor resistent wordt tegen behandeling.

DNA-mutaties bij kinderkanker
Kanker ontstaat door opeenstapeling van DNA-mutaties, die cellen voordelen geven, zoals snellere groei. Bij kinderen is weinig tijd voor deze mutaties, wat het belangrijk maakt om te onderzoeken welke specifieke veranderingen neuroblastoom veroorzaken.groep patiënten en de abemaciclib-MDM2 PROTAC voor een wat kleinere subgroep.

Toelichting

Waar de vooruitzichten voor veel vormen van kanker de laatste decennia sterk zijn verbeterd, zijn deze voor alvleesklierkanker nog altijd slecht. De diagnose komt vaak (te) laat en de ziekte is meestal al uitgezaaid waardoor een operatie niet veel meer uithaalt. Bovendien is chemotherapie niet voldoende effectief, mede door de gunstige omgeving die de tumor voor zichzelf heeft geschapen. Die omgeving zit vaak vol met bindweefselcellen en steuncellen, die het afweersysteem van de patiënt onderdrukken. Dat maakt ook immunotherapie een lastig verhaal. 

Daar willen de onderzoekers in dit project heel graag iets aan doen. Ze hebben ontdekt dat de buitenkant van de kankercel sterk verandert: er zit een ‘suikerlaag’ op die afweercellen onderdrukt, zodat deze niet de kankercellen aanvallen. Afhankelijk van het type suikerlaag, heeft de tumor een sterke of minder sterke onderdrukkende invloed op het afweersysteem. In dit onderzoek gaan ze deze typen suikerlagen verder onderzoeken, om uit te vinden of het mogelijk is om patiënten beter op maat te behandelen.